Katarina Stanić je istraživačica Centra za socijalnu politiku (CSP) u oblasti penzija i socijalne politike. Diplomirala je na Ekonomskom fakultetu u Beogradu a magistrirala i doktorirala ekonomiju na Univerzitetu u Notingemu, Velika Britanija.

Pre osnivanja CSP-a radila je kao istraživač u Centru za liberalno-demokratske studije u Beogradu a u periodu 2005. do 2010. godine kao ekonomista i savetnik za penzijsku politiku na USAID projektima koje je implementirao BearingPoint/Delloitte Consulting LLP u Beogradu. Od kraja 2010. do 2012. godine bila je angažovana kao konsultant za penzijsku politiku na USAID projektu “Reforma penzija i tržišta rada” u Jermeniji. Od 2001. do 2005. godine radila je kao istraživač u Ekonomskom institutu u Beogradu.

Autor je i ko-autor većeg broja članaka i knjiga: Koliki je stvarno deficit penzionog sistema u Srbiji? (2005); Registrovani zaposleni i zarade – statistički podaci i njihovo kretanje u periodu 2000–2005. (2005); Uloga penzijskog sistema u održanju nivoa prihoda u starosti – merenje i međunarodna poređenja (2008); Izazovi uvođenja obaveznog privatnog penzijskog sistema u Srbiji (2009); Penzijski sistem u Srbiji – dizajn, karakteristike i preporuke (2010); Socijalna zaštita u starosti: dugotrajna nega i socijalne penzije (2014).

Katarina je Čivening stipendista, stipendista Univerziteta u Notingemu i Fondacije Prestolonaslednika Aleksandra II za obrazovanje, i dobitnik dopunskog granta globalnog programa Instituta za otvoreno društvo.

Oblasti njenog profesionalnog interesovanja su pre svega penzijski sistemi i penzijska politika i druge oblasti socijalne politike kao što je dugotrajna nega, porodična zaštita, socijalna pomoć, siromaštvo.